Visual Kei

Czyli o historii i sensie słów "Visual Kei"


HISTORIA
Same początki tego zjawiska można zaobserwować już w latach osiemdziesiątych, gdy na scenie grały takie zespoły jak X-Japan, Buck-Tick, Color i D’ERLANGER, będące poniekąd odpowiedzią na europejski i amerykański Glam Rock. To, co wyróżniało je od innych grup muzycznych, to inwestycja w wymyślny wygląd sceniczny. Szczególne zasługi należy przypisać tu X-Japan, które wiodło prym razem z hasłem „Psychodeliczna Przemoc – Zbrodnia Wizualnego Szoku” od którego pochodzi nazwa będąca skrótem wymyślonym przez Yoshikiego [perkusista i lider X-Japan]. „Visual Kei” dosłownie znaczy „wizualny szok” [czasem mówi się „wizualny styl” – różne źródła różnie to podają]. Ważnym elementem w historii Visual Kei są dwie wytwórnie powstałe w 1986 roku, czyli Extasy Records założona przez Yoshikiego w Tokio i Free-Will założona przez Dynamite Tommy [wokalistę Color] w Osace. Extasy Records była pierwszą wytwórnią takich zespołów jak Tokyo Yankees, Glay, Ladies Room czy Luna Sea, które niezaprzeczalnie wniosły wtedy ogromny wkład w Visual Kei i znacznie wspomogły rozprzestrzenienie się tego stylu. Nie należy zapomnieć również o Zi:Kill [który także miał powiązania z Extasy ]. Z Free-Will pochodziły natomiast takie zespoły jak Kamaitachi czy By-Sexual, które także są nieodzownym elementem powstawania Visual Kei, a które jednak nie odniosły tak spektakularnych sukcesów komercyjnych jak zespoły Extasy Records. Mimo wszystko to właśnie ta wytwórnia przyczyniła się w późniejszych czasach do rozprzestrzenienia się Visual Kei poza granicą Japonii. Pierwszym zespołem tego nurtu, który odbył koncert poza Japonią [USA] był Duel Jewel w 2002 roku, następnie BLOOD w 2003 roku (także w USA). Niedługo potem za granicą grał np. Dir en grey czy D'espairsRay. W połowie lat 90 tworzyły się kolejne zespoły, takie jak, np. Malice Mizer czy Penicillin, a Visual Kei zyskiwał na popularności głównie za sprawą m.in. X-Japan, Luna Sea, L'Arc~en~Ciel i Glay. Podawane jest, że pod koniec lat dziewięćdziesiątych styl ten przeżył załamanie i utracił zainteresowanie, co wiązało się z rozwiązaniem X-Japan, Luna Sea, a także śmiercią hide. Sławę odzyskał dopiero około 2007 roku, który jest datą powrotu X-Japan oraz chwilowym odżyciem Luna Sea [które na dobre powróciło dopiero w 2010 r.] i z powodu owego odżycia zaczęto mówić, że rozpoczęła się era neo-visual kei. Osobiście jednak byłabym gotowa polemizować z tym stwierdzeniem, ponieważ w tamtych czasach powstało i działało wiele znanych zespołów, takich jak The GazettE, An Cafe czy Alice Nine, a to zaledwie ułamek tej dynamicznie rozwijającej się sceny muzycznej. Tak więc na przestrzeni lat Visual Kei przeżywał wzloty i upadki w popularności, a na dzień dzisiejszy jest całkiem znany na świecie. Statystyki [Amerykańskie] wskazują, że coraz mniej ludzi w obecnej chwili interesuje się VK, ale w Europie (a przynajmniej Polsce) możemy zaobserwować coraz częstsze koncerty japońskich wykonawców z tej sceny i spore zainteresowanie tematem. Na sam koniec należy jednak dodać, że styl ten rozwinął się tak bardzo, że obecnie możemy obserwować niezliczoną ilość podgatunków tego nurtu, nie mających na dobrą sprawę nic wspólnego ze swoimi początkami. 
Od lewej hide z X-Japan [stary VK] od prawej Miyawaki Wataru z 12012 [obecny VK] 
SEDNO VISUAL KEI
A zatem czym jest teraz Visual Kei? Trudno to jednoznacznie określić. Muzycy podpisujący się pod Visual Kei grają bardzo zróżnicowaną muzykę, bo od pop-rocka do naprawdę bardzo ciężkiego metalu. Klasyfikowanie więc pod względem muzycznym teoretycznie nie wchodzi w grę, ale są przypadki, gdy reprezentowany styl wpływa na muzykę, np. charakterystyczne dla Koi Kei jest nawiązywanie w tekstach do miłości, tak więc Visual Kei w niektórych wypadkach określa w jakiś sposób brzmienie bandów. Jeżeli chodzi o sam wygląd to Visual Kei jest wręcz wszechstronny. Zależnie od nurtu, a przede wszystkim zespołu, muzycy mogą wyglądać wyjątkowo ekstrawagancko [ubrani w pióra, koturny i lateks do pary z przesadzonym makijażem i fryzurą], lecz równie dobrze mogą wyglądać niemal zupełnie normalnie, mimo głównego założenia Visual Kei o osiągnięciu bezpłciowości. 

Jak widać nie trudno o pomyłkę... ale prawdą jest, że kobiety na scenie VK to prawdziwa rzadkość więc na 99% jeżeli macie przed sobą śliczną postać to właśnie chłopak.
Jest to tak bliskie normalności, że w niektórych przypadkach prawdopodobnie nigdy nie zwrócilibyśmy uwagi na taką osobę w tłumie. A co z zachowaniem? Jedyna rzecz która przychodzi mi na myśl to fanservice. Nie sam w sobie, bo tego chwytu używają między innymi zespoły k-popowe, lecz fanservice o bardzo szerokim wachlarzu usług, a więc odbywający się nie tylko z członkami zespołu, lecz także z gitarami, poręczami, mikrofonami lub własnymi rękoma…
Aby odrobinę ułatwić [lub może właśnie utrudnić?] wszystkim życie, w Visual Kei można wyróżnić wiele nurtów, a wśród nich m.in. : Kote-Kote Kei, Oshare Kei, Angura Kei, Eroguro Kei, Koteosa Kei, Nagoya Kei, Iryou Kei i wiele, wiele innych. Jednak mimo że niektóre zespoły faktycznie wpisują się dokładnie w dany styl, wiele bandów czerpie garściami z różnych styli, co powoduje tylko dyskusje i burzę myśli wśród zainteresowanych do którego nurtu należy zaliczać danych muzyków. Sami zainteresowani często są zdania że Visual Kei to raczej styl i wizualność choć najładniej określił to Yoshiki mówiąc, cytuję : „Wierzę, że Visual Kei to wolność wyrażania siebie”.
Podsumowując wszystkie fakty, Visual Kei jest… dla każdego czymś innym, a najprościej chyba po prostu zaakceptować istnienie tego zjawiska i nie zastanawiać się czym tak naprawdę jest. Dla mnie to szeroko pojęty styl bycia, a że każdy styl danego muzyka jest inny to już inna sprawa. : D A Wy jak byście zdefiniowali Visual Kei?
_________________
źródła: 





Brak komentarzy: